In de volkskrant van 28 augustus stond een artikel over een nieuw medicijn die angstige herinneringen kan omzetten in fijne gedachte.
Vingerreflexologie doet dit al meer dan 25 jaar en dan geheel zonder medicijnen en de negatieve bijwerkingen daarvan.
Gewoon in 1 of 2 sessie en je bent er voor de rest van je leven geheel van af.
Wat wil je nu liever?
Een medicijn die op dieren is getest of een sessie zonder bijwerkingen die bewezen heeft dat het succesvol is.
Natuurlijk vertrouwen veel mensen op de medische wereld en de farmaceutische industrie. Tenslotte hebben ze de nodige kennis en ervaren om e.e.a. perfect te testen en uit te proberen. De meeste medicijnen echter zorgen niet voor het oplossen van het probleem, maar worden gebruikt om de klachten op te lossen.
Stop je met bijvoorbeeld de antidepressiva dan heb je weer net zoveel problemen als toen je daarmee begon. En dat is natuurlijk ook voor bijvoorbeeld hoge bloeddruk, burn-out, stress gevoelens, overspannenheid, pijnen, MS en zo kan ik nog wel doorgaan. Soms is het niet erg om de rest van je leven medicijnen te slikken.
Maar in de meeste gevallen hebben medicijnen op den duur vervelende eigenschappen. Ze kunnen zoveel bijwerkingen hebben dat het nut van het slikken eigenlijk ondermijnt wordt. Maar met medicijnen stoppen is uit den boze.
Sterker, er is nooi onderzoek gedaan met welk medicijn ook om eens te kijken of iemand van de medicijnen verlost kunnen worden. Ik weet uit ervaring dat dit soms zelf tot de dood kan leiden als je er niet oprijd bij bent.
Toen mijn vrouw in 1995 een hersenbloeding kreeg werd ze vol gestopt met de nodige medicijnen. Toen alles na 5 jaar weer helemaal stabiel was, vroeg ik de dienstdoende neuroloog wanneer ze van de medicijnen af kon. Geen denken aan. Dat zal ze de rest van haar leven moeten slikken was het antwoord.
Ik vroeg waarom?
Het antwoord was simpel. ‘Daarom! Als iemand dit medicijn krijgt voorgeschreven is dit voor de rest van het leven’.
Voor mij was dat niet voldoende. Als alternatief therapeut met een beetje inzicht in de bijwerking van medicijnen ging ik toch op onderzoek. In dit geval ging het om het medicijn Depacine. Dit wordt heel veel voorgeschreven. Zeker al het brein uit evenwicht is. En bijvoorbeeld ook bij epilepsie. In een heel oud onderzoek ontdekte ik dat bij een teveel aan stoffen in het lichaam wat ook in Depacine zit, kan er een ammoniakvergiftiging optreden.
Een half later toen mijn vrouw weer voor onderzoek naar de neuroloog moest, ging ik weer mee en confronteerde de neuroloog met mijn bevindingen. Met veel moeite en nog meer tegenzin liet hij toch maar eens het bloed onderzoeken. Twee dagen later werden we door zijn assistent opgebeld om direct met de Depacine te stoppen vanwege een vergiftiging in haar lichaam.
Natuurlijk heeft de neuroloog mij daarna nooit meer daarover gesproken. Want fouten toegeven is er niet bij in die wereld heb ik het idee. Gelukkig dat ik een beetje sceptisch was wat betreft het jaarlijks voor blijven schrijven van medicijnen. Natuurlijk was het goed dat Depacine direct na de hersenbloeding werd voorgeschreven.
Maar het lichaam kan zich vaak sneller en beter herstellen dan een arts zich kan voorstellen. Gelukkig verschijnen er steeds meer boeken van artsen die, nu ze met pensioen zijn, openlijk de waarheid durven schrijven. Ik lees ze met heel veel belangstelling.
Lees hier het artikel.
http://www.volkskrant.nl/vk/nl/2672/Wetenschap-Gezondheid/article/detail/3727968/2014/08/28/Angstige-ervaring-kan-worden-omgezet-in-fijne-herinnering.dhtml
Gelukkig betwijfelt hoogleraar neurobiolgie Benno Roozendaal of dit werkelijk is zoals wordt aangegeven. Ik weet zeker dat het niet kan werken. Als emotie-specialist weet ik hoe het brein op een simpelere manier op andere gedachten gebracht kan worden.