Het is alweer meer dan 30 jaar geleden dat ik in aanraking kwam met het verschijnsel diabetes. Mijn moeder had al een hele tijd last van een hoge bloeddruk en op een middag in de keuken viel ze op de grond en was helemaal van de kaart.
Ik was erbij en belde snel de dokter. Gelukkig kwam ze snel weer bij en na doktersonderzoek bleek ze diabetes te zijn, of is het hebben. Vanaf die tijd heeft ze, ondanks de medicijnen, in die 30 jaar vele hypo’s en hyper’s gehad. Er lag altijd een extra spuit in de koelkast voor haar als het weer eens echt mis ging.
Ze spuit elke ochtend en middag een flinke dosering met een cocktail van een langzaam- en snelwerkend middel. Dat wordt natuurlijk gedaan, omdat ze het zelf niet meer kan doen. Ik bespaar jullie de details en de blauwe plekken die ze inmiddels in haar lijf heeft. Ze is vorige maand 90 jaar geworden. Je kunt er dus oud mee worden.
Maar de bijwerkingen van haar diabetes zijn natuurlijk veel hinderlijker. Zeker bij haar. Zo kan ze inmiddels slecht zien en had ze zowel grijze als groene staar. De bloeddruk is niet onder controle te krijgen en zo hoort inmiddels zo slecht dat een extra hulpmiddel in haar oor ook niet meer werkt.
Ze kreeg het rond haar 58ste jaar. Ouderdomssuiker noemde ze dat toen. Nu kunnen we kiezen uit diabetes 1 en 2. En wat belangrijker is, er is veel meer bekend over wat diabetes is en hoe we dit beter onder controle kunnen houden.
Medisch gezien is er veel te verklaren en weten ze inmiddels veel meer dan 30 jaar terug, maar echte oplossingen zijn echter nog steeds niet voorhanden via de wetenschappelijke benadering. Maar goed, even weer terug naar mijn moeder.
Heftige schommelingen
Meestal is alles goed onder controle en is er goed mee te leven. Soms echter, gaat het flink mis. Zo ook afgelopen weken. En zo goed mis dat er geen pijl op te trekken is. We hebben dan ook een afspraak gemaakt met de diabetes-verpleegkundige afgelopen week.
Daar het tehuis waar ze zit, alles goed heeft bijgehouden, konden ze haar curve goed bekijken over een lange periode. Wat het effect was van de normale hoeveelheid en het effect was van het bijspuiten.
Waar ik echter verbaast over was, was er niets te vinden over de activiteiten die ze op en dag doet en wat bijvoorbeeld emotie doet op de suikerspiegel. De diabetes-verpleegkundige gaf aan daar inderdaad geen rekening mee te houden. Wel is er aandacht voor de voeding, maar er is niets genoteerd over haar dagelijkse activiteiten.
Volgens mij heb je dan een niet complete uitslag en doe je misschien wel een verkeerde uitspraak of je bij moet spuiten of niet, lijkt mij. Dit was voor mij dan ook de reden dat ik aankomende maand wat meer onderzoek wil doen naar het waarom van de schommelingen bij diabetes.
Voor de diabetes-verpleegkundige was het direct aannemelijk toen ik vertelde dat er in het tehuis diverse emotionele processen liepen die mijn moeder danig van slag hebben gebracht op het moment dat die suikerspiegel uit de hand liep.
Naar buiten
Wat ook anders was in december ten opzichte van de andere maanden: Ze loopt ‘s middags niet meer buiten. Daar ze niet goed meer kan zien, kan ze niet zelfstandig naar buiten. Tot november was er iemand die dan met haar 2 uurtjes aan het wandelen was.
Dit was op een of andere reden, die ik nu niet ga benoemen, niet meer aan de orde. Maar dat was niet de enige verandering in haar leven. In de afgelopen maand waren er meer emotionele processen aan de hand die haar heel erg van streek hadden gebracht. En een oplossing is hier niet direct voor te vinden. Een van de reden is dat er elke keer geld uit haar kamer weg was.
Dit maakt het moeilijk voor haar. Zeker omdat ze het zelf niet goed meer kan zien en ze steeds minder kan horen. Haar emoties lopen daardoor zo hoog op dat alles in haar lijf zeer doet.
Voor mij is het dus niet zo gek dat de suikerspiegel ook van slag is. Een andere hoeveelheid spuiten kan dan zelfs een averechtse uitwerking hebben.
Na mijn uitleg gaf het de diabetes-verpleegkundige veel meer inzicht in de curves die ze voor zich zag.
Ze kon ook direct een goed plan voorleggen aan de verpleegkundige in het tehuis waar mijn moeder zit.
Onderzoek
Dit hele proces van afgelopen maand gaf mij de gelegenheid eens te kijken naar het effect van stress op diabetes. En aankomende maand roep ik dan ook mensen met diabetes op om eens van gedachte te wisselen over mijn stelling dat stress/emotie misschien wel de oorzaak is van diabetes.
Ergens aan het eind van januari wil ik een dag aan een (grote) groep diabetes uitleggen en demonstreren hoe stress op een simpele manier uit het lichaam gehaald kan worden en hoe de suikerspiegel misschien wel snel naar beneden gehaald kan worden. We kunnen in onze ruimte zeker 40 man kwijt.
Ik ben er zeker van dat onze emotionele welbevinden veel effect heeft op ons totale immuunsysteem. Als het emotioneel deel van het brein overuren maakt, laat het steekjes vallen. Gelukkig is er veel te herstellen. Want in het lichaam zitten cellen genoeg die dit kunnen herstellen. Dat heb ik afgelopen week ervaren bij iemand die ook al jaren last had van een wisselende suikerspiegel. Na de behandeling bleek de suikerspiegelwaarde 1.5 beter uit te vallen. En dat binnen 15 minuten.
We staan voor je klaar
We roepen januari uit tot diabetes maand. Van 1 januari tot 31 januari 2013 hebben mensen met diabetes voorrang op de sessies, ontvangen ze een korting en zal er diverse lezingen en workshops gehouden worden met als onderwerp diabetes en stress.
Laat mij via onderstaand formulier weten of je aan ons onderzoek wilt meedoen.
Geef dan tevens aan welk type er is geconstateerd, wat je leeftijd is en hoelang je dit al hebt. Ook van belang is te weten dat je zelf een controlemogelijkheid hebt om de waardes te controleren.
We bestrijden geen ziektes of symptomen. We doen geen onderzoek naar nieuwe oplossingen of medicijnen. We kijken naar de oorzaak of oorzaken waarom de een wel en de ander niet ziek kan worden. In het geval van diabetes is dat: ‘Wat is de stress-oorzaak waarom jouw lichaam anders werkt dan bij anderen’.
[contact-form-7 404 "Not Found"]