Vandaag, 23 januari 2013, begonnen voor de 10de keer de nationale voorleesdagen op diverse scholen met een nationaal voorleesontbijt.
Van 23 januari t/m 2 februari zal er meer bekendheid gegeven worden aan het belang van lezen en met name van voorlezen. In Nederland lopen we achter op de rest van de wereld. In Nederland leest minder dan de helft zijn of haar kinderen voor. In andere landen licht dat soms ver boven de 55%.
Niet alleen het voorlezen uit het boek naar keuze van het kind, maar ook het samen zijn tijdens dit voorlezen is zo belangrijk. Het voorlezen zorgt dat er een gesprek tussen volwassenen en kind tot stand gebracht kan worden met een gericht onderwerp. Het boek van de keuze van het kind is dan een mooi middel om tot elkaar te komen en op die manier kan er een diepgaander contact komen.
Als ik aan mijn jeugd terug denk moet ik bekennen dat mijn ouders mij nooit hebben voorgelezen. Mijn moeder had er geen tijd voor en mijn vader zei dat hij hoofdpijn kreeg van lezen. Wat ik mij nog wel heel goed kan herinneren, waren de verhalen op de zondagsschool. Ik kwam daar in eerste instantie met een vriendje mee voor het figuurzagen, maar de bijbelse verhalen werden daar zo geweldig vertelt, dat ik bleef terugkomen.
Metaforen
Inmiddels weet ik dat verhalen vertellen de meest perfecte middel is bij diverse coachingmethodieken. We lezen dan wel niet meer voor uit een sprookjesboek, maar vertellen metaforen die aansluiten op de problematiek van de persoon of groep.
Net zoals bij kleine kinderen is het soms belangrijk een verhaal op verschillende manieren te vertellen. Door de herhaling is er herkenning. En door die herkenning is er snel erkenning. Als je namelijk op verschillende manieren een verhaal hebt gehoord of gelezen, zal het in je brein voor waar worden aangenomen.
Veel mensen hebben negatieve verhalen van vroeger nog zo sterk in hun hoofd, die het elke dag weer wordt gevoelt alsof het nu plaatsvind. Voor hen is het belangrijk andere verhalen te kiezen die ze in hun hoofd afdraaien.
Het lijkt in eerste instantie onmogelijk, zou je zeggen. Gelukkig is ons brein heel soepel. Het brein gaat direct met je mee als jij een verhaal als waar wilt bestempelen. Voor het brein is het niet belangrijk of iets waar is of niet. Het brein wil je je helpen met overleven en je behoeden voor gevaar.
Het brein zal elk verhaal dus aannemen en daar naar handelen. Je begrijpt dat ik het heel belangrijk vind dat kinderen al heel vroeg beginnen met verhalen verzinnen. Door het verzinnen van verhalen blijft het brein soepel en zal elke keer weer nieuwe mogelijkheden verzinnen voor een goede afloop.
Flexibel
Jammergenoeg wordt dat met volwassen worden steeds minder. Hoe ouder hoe bekrompener we worden, lijkt het soms wel. Kinderen hebben zoveel fantasie dat het niet meer kan kloppen met de werkelijkheid. Je kunt er als kind er op los verzinnen zonder dat je daar op wordt afgerekend.
Dat is op oudere leeftijd wel anders. We houden dat steeds meer rekening met anderen of met de werkelijkheid om ons heen. Jammer, want visionairs houden geen rekening met het nu en zijn de wereldbeeld aan het vergroten.
En een visionair wordt je door je eigen grenzen te verleggen. Te fantaseren dat alles mogelijk is en dat het alleen maar op jouw manier zou kunnen. Mijn voorstel is dan ook om een goed boek uit te kiezen die voorbij je eigen denkwereld ligt. Een boek waarbij je niet zou geloven dat het kan. En laat je fantasie de vrije loop.
Begin daar vandaag mee en ga er elke avond voor het slapen gaan tot 2 februari mee door. Je zult zien dat je leven is veranderd als je je fantasie als waarheid gaat ontdekken. Ontdek dat je door je eigen fantasie voorbij je eigen kracht kunt. Dat je bergen kunt verzetten. Dat je ziektes kunt overstijgen. Dat je…..
Sterker, je komt er zelfs achter dat je een unieke scheppende gave hebt. Gebruik hem goed.
Tips voor het voorlezen: http://nationalevoorleesdagen.nl/tips.html